Opvang asielzoekers dreigt door ondergrens te zakken

Dit weekend was er (weer) een noodkreet over de opvang van vluchtelingen in Nederland. Dit keer kwam de kreet van het Rode Kruis, dat het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) ondersteunt. Deze ondersteuning is nodig voor de opvang van Afghanen en andere asielzoekers. 

‘Bouwen, bouwen, bouwen’
Het probleem zit diep in Nederland. Het is zo’n beetje gekomen omdat er te weinig gebouwd is, ondanks kreten van de VVD’er Mark Rutte van ‘Bouwen, bouwen, bouwen’. Nederland stroomt vol omdat de beleidsmakers compleet verkeerd bezig zijn qua bouwen. 
Er wordt al tijden te weinig gebouwd en dat zou op dit moment al oplopen tot één miljoen tekort aan woningen. Dit zou ingehaald moeten worden, maar op de manier zoals de bouw nu geregeld is, zal dat de komende tijd zeker niet lukken. Het begint al bij zoiets simpels als de beschikbare ruimte, dat schijnt ook ‘nergens’ te zijn. Maar echt gekeken wordt er niet naar beschikbare ruimte. Het enige wat de politiek doet, is te komen met het voorstel om in het droge gebied van de Oostvaardersplassen te gaan bouwen, ondanks dat het een Natura-2000 gebied is. Zo behoren in Flevoland de gebieden De Wieden, Eemmeer & Gooimeer Zuidoever, IJsselmeer, Ketelmeer & Vossemeer, Lepelaarplassen, Markermeer & IJmeer, Oostvaardersplassen, Veluwerandmeren en Zwarte meer tot Natura 2000 gebieden. Dit houdt dus in gewoon Nederlands in dat hier afgebleven moet worden of voor de politici: “Met je tengels van afblijven”. 

Geen ruimte en geen doorstroming
Echter het probleem zit hem dieper. Op het moment dat men ergens wil gaan bouwen, is een postcodenummer nodig. Dit nummer is er vaak nog niet, en moet aangevraagd worden. Dit gaat via een vergunningsaanvraag en gaat maanden duren. De gemiddelde gemeente is hier niet zo snel in. 
Dat betekent dat mensen blijven zitten op de plaatsen waar ze zitten, soms bij ouders, soms op een kamer, soms in een gedeelte ruimte en ga zo maar door. Geen doorstroming dus. Daarbij komt dan nog, dat mensen graag in het dorp willen blijven wonen, waar ze wonen – en ook vaak geboren en getogen zijn – maar daar is ook geen ruimte. 
In het kort: geen doorstroming, dus geen of niet genoeg woonruimte die vrij komt voor statushouders die een vergunning hebben om hier te blijven wonen en dus recht hebben op een (huur)woning.  Als er al ergens gebouwd wordt, is dat meestal meer dan 70 procent koopwoningen en minder dan 30 procent aan (sociale) huurwoningen. Dus ook geen doorstroming voor statushouders, arbeidsmigranten, asielzoekers en vluchtelingen. 

Trauma
Dit houdt dus simpel gezegd in, dat de opvangplaatsen voor asielzoekers en vluchtelingen vol lopen. Het Rode Kruis heeft al gemeld dat ze zich hierover zorgen maakt. Niet alleen voor de huidige opvanglocaties, maar zeker over de extra opvanglocaties. Tevens over de kwaliteit van de noodopvang. Men heeft al een paar keer aangegeven – middels media en Nieuwsuur – dat deze manier opvang slecht is voor de mensen, slecht is voor de medische zorg. Daarnaast ontstaan er onveilige situaties want mannen, vrouwen en kinderen moeten in grote open ruimtes verblijven zonder enige vorm van privacy. Er is totaal geen aandacht voor de gevoelens van deze mensen, zeker gezien op religieus gebied. Denk hierbij aan mannen en vrouwen – die geen familie van elkaar zijn – tijdens het gebed of tijdens het verkleden of tijdens het wassen. Dit is een schande maar veroorzaakt vooral stress. En dit gebeurt bij mensen waarvoor al geen aandacht is voor psychosociale ondersteuning voor getraumatiseerde mensen. 
Mensen die op een veldbed moeten slapen of op een stoel of erger nog op de grond op een stuk karton. Het lijkt hier in Nederland wel of de mensen nog steeds in een oorlogsgebied zitten. 
Tevens komt het regelmatig voor dat mensen moeten verhuizen van de ene naar de andere opvangplaats. Dit is zeer slecht om een beetje tot rust te kunnen komen en zeker voor de kinderen. Het Rode Kruis merkt hierbij op aan dat de veiligheid niet meer of nog nauwelijks gegarandeerd kan worden. Heel vaak moeten de vluchtelingen en asielzoekers geplaatst worden in locaties die ver van de bewoonde wereld liggen. “Twee uur heen en twee uur terug” was te horen bij een locatie in Groningen. 

Overlast
Gezien de vluchtelingen, arbeidsmigranten en asielzoekers voordat ze ergens binnenkomen, al het etiket ‘overlastpleger’ opgespeld krijgen, worden er op vele plaatsen onmiddellijk gedemonstreerd tegen deze mensen. En dan zijn ze er meestal nog niet; vooral de plaatsen voor arbeidsmigranten liggen zwaar op de maag bij omwonenden.  
Daarentegen is het de humanitaire plicht van Nederland om deze mensen op te vangen. Tevens draait de Nederlandse economie voor een bepaald gedeelte op arbeidsmigranten. Daarom is het nodig dat asielzoekers, arbeidsmigranten, statushouder en vluchtelingen ook van hun recht op een veilige, schone en gezonde woonruimte gebruik kunnen maken. 

Spoed
Op andere plaatsen is reeds geschreven over de projecten ‘Wonen bij LARS’ en ‘Wonen bij LILY’ in Lelystad.   
Het ministerie van Huisvesting heeft op de site woningmarktbeleid een artikel geplaatst over deze projecten. Men was op zoek naar huisvesting van spoedzoekers in Lelystad. De gemeente Lelystad en de woningcorporatie Centrada hebben geëxperimenteerd met bijna kant-en-klare woningen uit de fabriek. Op deze manier zijn versneld de doorstroom locaties ‘Wonen bij LARS’ en ‘Wonen bij LILY’ gerealiseerd. 
De gemeente Lelystad was en is bezig met de plannen voor meer permanente sociale huurwoningen. In de tussentijd was er contact gezocht met Centrada voor het realiseren van doorstroom locaties voor onder andere spoedzoekers en statushouders. Die krijgen dan de tijd om te zoeken naar een passende woonruimte zonder dat ze op straat terecht komen. 

Misschien is het nu hard nodig om te onderzoeken – en dan met de hoogst mogelijke snelheid, ook voor demissionair staatssecretaris Ankie Broekers-Knol (Asielbeleid) – of er meer van dit soort projecten gerealiseerd kunnen worden. Misschien zelfs op het terrein van COA-locaties. Een vergunning verstrekken is ook voor een demissionair staatssecretaris een kwestie van een streek met een balpen, of een stempel of inkt met een ganzenveer. Whatever, als er maar snelheid in komt zodat deze mensen geholpen worden. 

(Bronnen: Natura 2000, AD, Wonen bij LARS, Woningmarktbeleid, lelystad.nieuws.nl)

Henny A.J. Kreeft
Onafhankelijke Burger Journalistiek 

© Khamakar News Agency / 11.10.2021

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag